Zobowiązanie finansowe a umowa

Zobowiązanie finansowe pod postacią umowy kredytowej zobowiązuje nas do regulowania comiesięcznych rat. Ich wysokość uzależniona jest od sumarycznych kosztów kredytowych, które nakładane są na podstawie oferty bankowej. Jednym z głównych elementów, który nie jest liczony jako zysk banku komercyjnego to oczywiście stopa referencyjna. Czym jest ów parametr? Jakie są jego właściwości? Zapraszamy do zapoznania się z poniższym artykułem. Stopa referencyjna to nic innego jak rentowność 7-dniowych bonów pieniężnych, których emitentem jest Narodowy Bank Polski, czyli konkretny bank centralny danego państwa. Ów parametr jest ustalany na podstawie odpowiednich zebrań, które prowadzi Rada Polityki Pieniężnej. Ich wartość powinna być oparta a aktualną sytuację gospodarczą kraju w stosunku do innych gospodarek na rynku światowym. Tak więc narzucane oprocentowanie w przypadku różnych instrumentów finansowych proponowanych przez bank jest czynnikiem dwuelementowym. Jednym z nich to oczywiście wspomniana stopa referencyjna, która w całości jest pobierana przez NBP. Drugi z kolei to marża, relatywny zysk instytucji finansowych. Stopa referencyjna nie może być w żadnym wypadku negocjowana, gdyż jej wartość jest stała i narzucana przez bank centralny. Jeżeli jesteśmy odpowiednimi klientami o długoletniej współpracy z rewelacyjną historią oraz zdolnością kredytową bank może zmniejszyć wysokość marży pobieranej z tytułu umowy kredytowej. Czy są jeszcze inne parametry, które bezpośrednio idą do kieszeni banku? Bez wątpienia należy wspomnieć tu o prowizji, która jest pobierana odgórnie bądź doliczana do Rzeczywistej Rocznej Stopy oprocentowania. Dyskusyjnym tematem są bez wątpienia obowiązkowe ubezpieczenia kredytu, które być może również częściowo stanowią relatywny zysk poszczególnych instytucji.